تصفیه آب با پوست موز
تصفیه آب با پوست موز
تنها استفاده‌ای که اغلب ما از پوست موز سراغ داریم به فیلم‌های کمدی و زمین‌خوردن بازیگران مربوط می‌شود؛ اما محققان نشان داده‌اند، پوست این میوه درون آب به تصفیه‌کننده‌ای تبدیل می‌شود که از تمامی تصفیه‌کننده‌های شیمیایی شناخته شده، به مراتب مؤثرتر و کم‌خطرتر است.
فلزاتی مانند سرب و مس می‌توانند از طریق زهکشی زمین‌های زراعی یا پساب‌های صنعتی به خاک و منابع آب شرب وارد شده و سلامتی انسان و دیگر جانداران را به خطر بیندازند. به عنوان مثال اثر مخرب سرب بر مغز و سیستم عصبی تأیید شده است.
در حال حاضر برای تصفیه آب و حذف فلزات سنگین از آن از موادی مانند اکسیدسیلیسیوم، سلولز و یا اکسیدآلومینیوم استفاده می‌شود. این شیوه جذب فلزات سنگین از آب پرهزینه است و عوارض جانبی بالقوه‌ای دارد که از حضور اسیدهای متعدد در گروه‌هایی مانند کربوکسیلیک و فنلیک که برای انجام این فرایند لازم هستند، ناشی می‌شود.
گوستاو کاسترو، محقق مؤسسه علوم زیستی Botucatu در برزیل و یکی از اعضای این تحقیق می‌گوید: «به نظر می‌رسد استفاده از پوست موز، راه حل مؤثر و بی‌خطری باشد».
به گزارش نشنال جئوگرافی، او و همکارانش برای انجام این مطالعه پوست موز را خشک و خرد کرده‌اند و آنرا درون محفظه‌هایی از آب با تراکم بالای فلزات سنگین ریخته‌اند. روش دیگری نیز به‌کارگرفته‌شده که تهیه فیلتر از این پوست‌های خشک شده و عبور جریان آب از میان آن بوده است.
جالبست بدانید هر دو روش موفقیت‌آمیز بوده‌اند و پوست موز توانسته بهتر از تصفیه‌کننده‌های شیمیایی فلزات سنگین را از آب جدا کند و در خود نگهدارد.
خیلی خوب و عالی بود